Japanse Camellia, Camellia japonica. Amerikaanse grondenhouders in het zuiden kennen en houden van de Camellia japonica, een scènestruik, braam of boom die 20 voet lang kan worden. De Camellia japonica veranderde in een lange tijd in de jaren ’40 in een belangrijke boomkwekerijplant tijdens het conflict in de Tweede Wereldoorlog toen Dr.Tom Brightwell een enorme Camellia-cultivar plantte op het Experimental Station van de University of Georgia in Tifton, Georgia, dat nog steeds effectief wordt bewaard. op als een Camellia-arboretum voor grondeigenaren om openlijk te bezoeken en om assortimenten, schaduw van bloesems, bloeiperiode en bloeidikte te analyseren. Een paar honderd Camellia-struiken, bramen en bomen worden geplant en ontwikkelen zich in het gebied van Tifton, Georgia. Camellia japonica was de meest geliefde bloeiende plant van Dr. Tom Brightwell, ondanks het feit dat hij Camellia Sasanqua bomen en struiken ook in de kwekerij plantte. Dr. Brightwell plantte Camellia-zaad, maar hij koos de opmerkelijke cultivars en voegde zich bij de door hem genoemde Camellia-assortimenten of liet deze rijpen op de onderstam van Camellia-zaailingen.
Een paar andere opmerkelijke Camellia-tuinen bevinden zich in de Verenigde Staten; The Burden Center in Baton Rouge, Louisiana; Bellingrath Gardens in Theodore, Alabama; Het stadspark in New Orleans, Louisiana; Clemson, de Botanische Tuinen van South Carolina; Atlanta, Georgia, Botanische Tuin; Harry P. Leu Gardens, Orlando, Florida; Het National Arboretum van de Verenigde Staten, Washington D.C .; Thomas H. Perkins III Camellia Garden, Brookhaven, Mississippi; Huntington Camellia Garden, Californië; Massee Lane Camellia Garden, Fort Valley, Georgia; en de Vale Camellia Garden, Waltham, Massachusetts.
De Massee Lane Camellia-tuin werd gegeven als het centrale commando voor de American Camellia Society, gecoördineerd in 1945. De Camellia japonica-struiken, -heesters en -bomen worden geplant in de schaduw van pijnbomen en bloeiende zuidelijke magnoliabomen als verhulling die nodig is voor het beste. Camellia plantontwikkeling. Het 9-delige Camellia-boomtuin is omzoomd door blokpaden, waar meer dan 1000 Camellia-struiken en -bomen kunnen worden gezien en gewaardeerd door mensen in het algemeen gedurende de herfst, winter en lente.
Dr. Tom Brightwell van de Camellia-tuin in Tifton, Georgia, ruilde Camellia-planten met de landbijdrager van de Massee Camellia-tuinen, de heer David C. Strother. Dr. Brightwell onderzocht eveneens de Camellia en verhandelde Camellia-cultivars met William Hertrich van Huntington Camellia Gardens in Los Angeles, Californië en met verschillende Camellia-wetenschappers in Massee Lane Gardens, 100 Massee Lane, Fort Valley, Georgia, de centrale leiding van de American Camellia Society. .
De Huntington Botanical Garden in Los Angeles, Californië pronkt met een Camellia-tuin 1200 unieke cultivars van Camellia japonica en Camellia sasanqua die twaalf delen van het land beslaan voor openbare beoordeling van de Camellia-spruiten tijdens het bloeiseizoen. De directeur, de heer William Hertich, van de Camellia-tuin plantte een groot aantal Camellia-zaden om als onderstam te gebruiken bij de overheersende Camellia-cultivars. Deze onderstammen van zaailingen zorgden voor de ontwikkeling en keuze van vele nieuwe halfbloed Camellia-bepalingen, waarvan een aanzienlijk aantal zich tegenwoordig op de kwekerij ontwikkelt. William Hertich wijdde talloze lange periodes van zijn leven aan het ontwikkelen en fotograferen van de Camellia-bomen en bloesems. De heer Hertich verdeelde zijn werk over de Camellia-fabriek in 3 delen in de Huntington Camellia Gardens.
Andere extreem enorme Camellia-tuinen buiten de Verenigde Staten zijn de Peter Fisher Camellia Garden in Hamburg, Duitsland en de Royal Botanical Camellia Garden in Melbourne, Australië. De Higo Camellia bonsai Camellia-planten uit Japan zijn te zien in de Huntington Camellia Gardens naast zoetgeurende, geurige Camellia-cultivars en een enorm assortiment Camellia Sasanqua-presentaties van Nuccio’s Nursery of Altadena, Californië. Een ander belangrijk boek van Ann Richardson, A keeper’s Introduction to the Camellia Collection, kan worden gekocht bij de Huntington Library Press voor $ 14,95 en zit vol met belangrijke gegevens voor elke bewonderaar van de Camellia-bloesem, -boom of -planten.
Het ontwikkelen van Camellia-planten tot bomen vereist vele jaren, behalve als je een enorme bloeiende Camellia-boom koopt die overdreven duur kan zijn. Niet veel blijvende groenblijvende struiken tonen de prachtige structuur in het tafereel en de massale neiging tot bloei van de Camelia. De Camellia japonica heeft de bloesemtinten roze, rood, wit, paars en pepermunt. De Camellia japonica kan net zo voor op schema uitlopen als in december en loopt door tot maart en april bij bepaalde assortimenten, afhankelijk van klimaatopwarming gedurende de koudere tijd van het jaar. Camellia-struiken en -bomen hebben een hekel aan verplaatsing in de scène, beginnend met de ene plek en vervolgens op de volgende, en bijten vaak in het stof, behalve als verplaatsing plaatsvindt in de koudere tijd van het jaar. Dat gezegd hebbende, de Camellia verplaatst zich niet goed, en kan latent zitten in een gebied dat weinig ontwikkeling vertoont, ervan uitgaande dat hij dat wel doet, en zal gewoonlijk kleiner worden of in het stof bijten, behalve als een enorme kluit wordt ingegraven. Camellia-planten moeten worden gekocht bij een kwekerij die een houder vult, zodat een volledig wortelraamwerk kan worden geplant en ontwikkeld. Koop nooit een blootliggende wortel van een Camellia-plant!
Camellia-struiken en bomen leunen naar lichte of stevige schaduw om zich te ontwikkelen, en pijnbomen of bloeiende magnoliabomen zijn de ideale partnerplanten voor de Camellia-struik. De volle zon zal de bladeren van een Camellia-struik verteren, met uitzondering van de bladeren aan de binnenkant en niemand heeft een plant nodig die eruitziet alsof hij in een scènetuin staat. De onthulling van de plantaardige chemische stof, gibberellisch bijtend, met zijn versnellende ontwikkelingseffect op de enkelvoudige bloesems van de Camellia, veranderde in een belangrijke strategie voor het winnen van prijzen op Camellia Bloom-shows. Een typische Camellia-bloei, de grootte van een theekopje, zou kunnen worden behandeld met een druppel gibberellisch bijtend middel bij een middelmatige (lagere) knop, en de bloesem van de theekopgrootte zou zich blijven ontwikkelen tot de grootte van een bord. Deze behandelingscyclus is belangrijk geworden om andere plantitems de ontwikkelingsgrootte van bloesems, natuurlijke producten, bladeren te laten vergroten en bij het tot stand brengen van chemische mengsels en zaadkieming.
